Δυνατότητα προσανατολισμού (μαθηματικά) - significado y definición. Qué es Δυνατότητα προσανατολισμού (μαθηματικά)
Diclib.com
Diccionario ChatGPT
Ingrese una palabra o frase en cualquier idioma 👆
Idioma:

Traducción y análisis de palabras por inteligencia artificial ChatGPT

En esta página puede obtener un análisis detallado de una palabra o frase, producido utilizando la mejor tecnología de inteligencia artificial hasta la fecha:

  • cómo se usa la palabra
  • frecuencia de uso
  • se utiliza con más frecuencia en el habla oral o escrita
  • opciones de traducción
  • ejemplos de uso (varias frases con traducción)
  • etimología

Qué (quién) es Δυνατότητα προσανατολισμού (μαθηματικά) - definición


Δυνατότητα προσανατολισμού (μαθηματικά)         
ΌΡΟΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΏΝ
Προσανατολισμός (μαθηματικά)
Στα μαθηματικά, η δυνατότητα προσανατολισμού είναι μια ιδιότητα των επιφανειών στον ευκλείδειο χώρο, που μετρά το αν είναι δυνατόν να γίνει μια επιλογή του κάθετου διανύσματος επιφάνειας σε κάθε σημείο. Μια επιλογή κάθετου διανύσματος, επιτρέπει σε κάποιον να χρησιμοποιήσει τον κανόνα του δεξιού χεριού για να ορίσει μια «δεξιόστροφη» φορά βρόχων στην επιφάνεια, όπως απαιτείται για παράδειγμα από το θεώρημα του Στόουκς.
Γειτονιά (μαθηματικά)         
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΆ
Περιοχή (μαθηματικά)
right|thumb|Το επίπεδο χωρίο V είναι γειτονιά του σημείου p αν ένας (οσοδήποτε) μικρός δίσκος με κέντρο το p περιέχεται στο V.
Καθαρά μαθηματικά         
Σε γενικές γραμμές, καθαρά (ή θεωρητικά) μαθηματικά είναι η επιστήμη των μαθηματικών που μελετά εντελώς αφηρημένες έννοιες. Απο τον δέκατο όγδοο αιώνα και μετά, είναι ένας αναγνωρισμένος κλάδος της μαθηματικής δραστηριότητας, ενώ μερικές φορές χαρακτηριζόταν ως speculative μαθηματικά (θεωρητικά).

Wikipedia

Δυνατότητα προσανατολισμού (μαθηματικά)
Στα μαθηματικά, η δυνατότητα προσανατολισμού είναι μια ιδιότητα των επιφανειών στον ευκλείδειο χώρο, που μετρά το αν είναι δυνατόν να γίνει μια επιλογή του κάθετου διανύσματος επιφάνειας σε κάθε σημείο. Μια επιλογή κάθετου διανύσματος, επιτρέπει σε κάποιον να χρησιμοποιήσει τον κανόνα του δεξιού χεριού για να ορίσει μια «δεξιόστροφη» φορά βρόχων στην επιφάνεια, όπως απαιτείται για παράδειγμα από το θεώρημα του Στόουκς.